Këta janë gjëra që duhet t’i din çdo musliman dhe muslimane. Ka shumë prej njerëzve që këta gjëra nuk e dijnë se këta shkatërrojnë fenë e njeriut dhe në këtë rast ata bien në shirk të madh dhe nga ana tjetër mendojnë se janë në rrugë të drejtë dhe se janë të udhëzuar.
- Bërja shirk All-llahut: Thotë All-llahu teala: ‘’Me të vërtetë All-llahu nuk fal që t’i bëhet shirk Atij dhe çdogjë që është më e vogël (sesa shirku) atij që dëshiron”. (en Nisaa 48)Prej shirkut është përkushtimi i ndonjë ibadeti (adhurimi) dikujt tjetër pos All-llahut, siç është therrja kurban për ndonjë varr apo për ndonjë xhinn etj.
- Marrja e dikujt apo diçkaje si ndërmjetësues mes atij dhe All-llahut duke e lutur atë apo duke kërkuar prej atij ndërmjetësim tek All-llahu, apo mbështetet në atë, në këta rast ky person ka bërë kufër.Kjo ndodh kur njeriu mer ndonjë të vdekur si ndërmjetësues mes atij dhe All-llahut duke e lutur të vdekurin për ndërmjetësim, ashtusiç ndodh tek sektet e ndryshme sufije të cilët i marrin dijetarët e tyre dhe të vdekurit për ndërmjetësues mes atyre dhe All-llahut, gjë e cila nuk ju bën dobi në dunja, ndërsa në ahiret i shpie në zjarr të përhershëm.
- Mosbërja tekfir e mushrikëve ose dyshimi në kufrin e tyre ose mendimi se drejtimi i tyre është në rregull, këta të gjitha janë gjëra që njeriun e nxjerrin prej fesë.
- Ai i cili beson se udhëzimi i dikujt është më i mirë sesa udhëzimi i Pejgamberit sal-laAll-llahu alejhi ues-sel-lem, ose se është më i plotë sesa udhëzimi me të cilën ka ardhur Pejgamberi, ose se dispozitat e dikujt tjetër janë më të mira sesa dispozitat me të cilat ka ardhur Pejgamberi, siç është rasti i atyre që ju besojnë se dispozitat e tagutëve janë më të mira sesa dispozitat me të cilat ka ardhur Pejgamberi… ai i cili ka këtë besim është jobesimtarë.
- Ai person i cili urren diçka prej asaj me të cilën ka ardhur Pejgamberi edhe nëse punon me të, është jobesimtarë.
- Tallja me diçka prej fesë apo tallja me Pejgamberin është kufër . Ai që tallet me diçka prej fesë është jobesimtarë. Thotë All-llahu: “Thuaj: A me All-llahun, me ajetet e Tij dhe me Pejgamberin e tij ju po talleni?! Mos u arsyetoni se keni bërë kufër pasi që keni besuar. ” (et Teube 65-66).
- Sihri (Magjia): Kush bën sihër (magji) ose është i kënaqur me sihrin ka bërë kufër, për këtë argument është fjala e All-llahut: “…e ata të dy nuk nuk i mësonin askujt (sihrin) para se t’i thonin: “Ne jemi vetëm sprovë, pra mos bën kufër!”. (el Bekare 102)
- Ndihmesa e mushrikëve në luftë kundër muslimanëve. Thotë All-llahu teala: “Dhe kush prej jush u miqëson ata, ai është prej tyre, me të vërtetë All-llahu nuk e udhëzon popullin zullumqarë”. (el Maide 51)
- Kufër bën poashtu ai i cili mendon se i lejohet që të del jashtë sheriatit të Muhamedit alejhi selam,ashtusiç i është lejuar Hidrit në kohën e Musait a.s.
- Kufër poashtu është largimi prej fesë së All-llahut duke mos e mësuar atë dhe duke mos punuar sipas saj. Për këtë është argument fjala e All-llahut: “E kush është më zullumqarë sesa ai që përkujtohet me ajetet e Zotit të tij, e pastaj u kthen shpinën atyre? Ne me siguri do të hakmiremi ndaj kriminelëve”. (es Sexhde 22)
Ska dyshim se të gjitha këta që u përmendën janë të rrezikshme dhe nuk ka përjashtim mes njerëzve të cilët bien në këta dhjetë që u përmendën, qoftë njeriu serioz apo duke u tallur ose duke qenë i frikësuar, në këto bën përjashtim vetëm ai që është i detyruar me dhunë (mukrah). Secila prej këtyre që u përmend është e rrezikshme dhe në përgjithësi janë gjëra që ndodhin shpesh tek njerëzit, pra obligohet muslimani që të ruhet dhe të ketë frikë mos të bie në këta. All-llahu na rujatë prej dënimit të Tij prej gjërave që e hidhërojnë Atë.
Nga: Muhammed et Temimi
Përktheu: Enis Arifi